zingildəmə

zingildəmə
«Zingildəmək»dən f. is.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zingildəşmə — «Zingildəşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zingildətmə — «Zingildətmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zingildəmək — f. 1. Zingilti səsi çıxarmaq. Buruq buruq bacalardan çıxır tüstü, ağ duman; Küçələrdə it soyuqdan zingildəyir, üşüyür. A. S.. İtlərin bir neçəsi cürətlənib mağaranın içinə soxuldu. Ancaq çox çəkmədi, yenə zingildəyə zingildəyə z. geri qayıtdılar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zingildətmək — icb. 1. Zingildəməyə məcbur etmək, zingildəməsinə səbəb olmaq. İti vurub zingildətdi. 2. Zınqıldatmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zingildəşmək — qarş. Hamı birdən zingildəmək. Vahiməyə düşmüş itlər zingildəşir, uzaq briqadaların iclasa gələn heyət üzvlərinin atları kişnəşirdi. B. Bayramov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sinsiməg — I (Salyan) bax singsiməg. – Nə sinsiyirsən, əgnüvə paltar giy də II (Cəlilabad, İmişli) 1. zarımaq 2. zingildəmək. – Vırıdı iti, it sinsidi (İmişli) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • hey — 1. is. Qüvvət, iqtidar, cismani enerji. Canında hey yoxdur. ◊ Heydən düşmək (kəsilmək) – gücdən düşmək, üzülmək, əldən düşmək. Səttarla Ülkər bir böyük meşə ilə yeddi gün, yeddi gecə yol gedib, bir böyük dağa çıxdılar. Onların çörəkləri qurtardı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qıllı — sif. 1. Üzərində qıllar olan, sərt tüklü, tük gətirmiş, bədənini çox tük basmış. Qıllı qaban. – Hətta Dəmir adlı qıllı boz köpək də . . gözlərini tütəkdən ayırmaz və ara sıra həzin bir səslə zingildərdi. A. Ş.. Əsgər qarıdan aralandı və dərəyə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xaldar — sif. <fars.> Xallı, xalı olan (əsasən heyvanlar haqqında). Xaldar pələng. – <Pəricahan xanım:> Xaldar dayça mənim. S. S. A.. Keçəl Qulamqulu xaldar ilansayağı koldan kola keçə keçə oradan sürünüb, buradan çıxırdı. S. R.. Birdən xaldar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yanbız — is. Omba, yan. <Vəli:> . . Başın üçün, Cavad bəy, yanbızına dəyənəyi belə yapışdırdım ki, küçük kimi zingildədi. N. V.. . . Əminə əllərini yanbızlarına vurdu. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”